به گزارش شلمچه نیوز به نقل از گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور امریکا فرمان جابه جایی سفارت این کشور در سرزمین‌های اشغالی را از تل آویو به قدس داد و با این کار به طرح جابه جایی پایتخت رژیم اسرائیلی به بیت‌المقدس، وجهه بین‌المللی بخشید، اقدامی که واکنش‌های مکرری را در جهان به وجود آورده هست.
به دیدگاه می‌رسد فرمانی که جدیدا رئیس‌جمهور امریکا برای دستگاه دیپلماسی این کشور جهت رسمیت بخشیدن به مدعیات صهیونیست‌ها، صادر کرده‌است، چندین دهه قبل به شکل دیگری برای سینمای این کشور صادر شده بود و آنان به دنبال آرمان‌های صهیونیست‌ها بوده‌اند!
سال‌ها هست که سینمای غرب و به طور مشخص هالیوود کوشش کرده هست تا مدعیاتی مثل سرزمین موعود بودن فلسطین را در بسیاری از فیلم‌هایشان مطرح کنند؛ از فیلم‌های قدیمی کلاسیکی مثل «اکسدوس»، «سامسون و دلیله» یا «دیوید و بتشیبا» گرفته که فلسطین را سرزمینی یهودی می‌داند تا فیلم‌های جدید‌تری مانند«ماتریکس» که در آن شهر «زایون» یا همان «صهیون» را بعنوان آرمانشهر اسرائیلی به عکس می‌کشد یا فیلم «جنگ جهانی Z» در بسیاری از فیلم‌های هالیوودی چنین ارجاعاتی را می‌بینیم که بعضی از آنان روی اشخاص و بعضی دیگر روی اماکنی مثل قدس و مسجد‌الاقصی اهتمام دارند و کوشش می‌کنند که به این شهر ماهیت اسرائیلی ببخشند.
سیاست سینما در خدمت سیاست‌های اسرائیلی در سال‌های موخر نسبت به آن چیزی که در مرحله سینمای کلاسیک می‌گذشت، چه تحولاتی داشته است؟
واقعیت این هست که در سال‌های موخر کارگردانان، تهیه‌کننده‌ها و مسئولان ارشد هالیوودی که تا قبل از این ماهیت اسرائیلی خود را مخفی می‌کردند، علناً آن را مطرح می‌کنند و به وابستگی خود به رژیم اسرائیلی اقرار می‌کنند، نمونه‌اش را در فیلم « wonder woman» همه می‌دانند که اشخاصی مثل برادرهای وارنر، بنیانگذاران کمپانی‌های بزرگ فیلمسازی که هالیوود را به وجود آوردند، صهیونیست بوده‌اند. این مبحث در کتاب «امپراتوری هالیوود» که به زندگانی بنیانگذاران هالیوود پرداخته نیز اظهار شده هست. فیلمسازانی که بعضاً حتی زندگانی خودشان را در قالب فیلم به عکس کشیده‌اند، مثل فیلم «ویولون‌زن روی بام» که فیلمساز دهکده یهودی‌نشینی را که کودکی‌اش را در آن گذاشته بود در فیلمش بازسازی می‌کند. نکته دیگر نیز این هست که در پیشین، زمانی که در فیلم‌های هالیوودی گفت وگو از سرزمین فلسطین می‌شد مورخ مسیحیت در این سرزمین نیز اشاره می‌شد، اما اکنون می‌بینیم دیگر به مسیحی‌ها هم رحم نمی‌کنند.
در هالیوود فردی هم هست که به طور مشخص جلوی این فعالیت‌های اسرائیلی ایستاده باشد؟
در امریکا هم اشخاص بسیاری می باشند که از سیاست‌های خود امریکا انتقاد‌های تندی می‌کنند، مثل نوام چامسکی، اما پرداختن به ریشه‌های یهودی و اسرائیلی جزو خطوط قرمز هست.
آنچه بعنوان سینمای مستقل امریکا نامیده می‌شود نیز توانسته هست کاری در اینباره انجام دهد؟
سینمای مستقل در هالیوود که زیادتر یک کذب هست و همه سینمایشان به نوعی منسوب هست. چه برسد به فیلمسازانی مثل «ریدلی اسکات» که رسماً سفارشی‌ساز می باشند.
جدیداً شاهد فیلم‌های غیر‌امریکایی هستیم که بیشترشان از طریق فیلمسازان خاورمیانه‌ای ساخته شده‌اند و به نوعی به دنبال عادی‌سازی ارتباطات اعراب و رژیم اسرائیلی و زندگانی مسالمت‌آمیز مد‌نظر رژیم اسرائیلی می باشند. در تولید این فیلم‌ها هم ردپایی قوی از سیاست‌های غرب دیده می‌شود!
غربی‌ها حتی این فیلم‌ها را به اسکار می‌برند و تقدیر می‌کنند مثل فیلم «عمر» که در آن ملت فلسطین خائن شناخته می‌شود یا «وست بانک» که در آن دختری فلسطینی عاشق پسری یهودی می‌شود و در آن زندگانی مسالمت‌آمیز میان اعراب و اسرائیلی‌ها تبلیغ می‌شود. سال‌ها هست که سینمای اروپا زیر‌سلطه سینمای هالیوود از بین رفته، اما کارتل‌های اسرائیلی در اروپا از ساخت چنین فیلم‌هایی که در آن با تحقیر اعراب و مسلمین، زندگانی در کنار اسرائیلی‌ها و تحت لوای رژیم اسرائیلی تبلیغ می‌شود، پشتیبانی می‌کنند.
منبع: روزنامه جوان
